Dlaczego dziś tak słabo grasz?

Kilka miesięcy temu byliśmy z młodym na pewnym turnieju. Po jednym z przegranych meczy, mama zawodnika z przeciwnej drużyny podeszła do niego i zapytała: "dlaczego dziś tak słabo grasz?". Zrobiło mi się strasznie żal tego chłopca.

Czasami brakuje nam cierpliwości, czasami mamy zły dzień, bywa, że w pracy coś pójdzie nie tak. Na to wszystko w biegu wpadamy na mecz z naszym małym piłkarzem i emocje biorą górę. Przed nami stoi mały człowiek, który właśnie przegrał mecz, w którym w jego przekonaniu dał z siebie wszystko i nagle od osoby, która powinna być jak bezpieczna przystań dostaje taki cios. Zastanawiam się co się dzieje w głowie takiego małego człowieka po takim zdaniu. Patrząc oczami dziecka kochającego grać w piłkę, chwile spędzone na boisku powinny być wyjątkowe. Dla dzieci gra w piłkę to doskonała zabawa. Nie kalkulują jak dorośli. Spróbujmy sobie przypomnieć jak to za młodu spędzaliśmy całe dnie na podwórku. Na pewno po takiej bieganinie nikt z nas by nie chciał usłyszeć, że był słaby. 

Polecam także: Przeczytaj to i spójrz na treningi z zupełnie innej perspektywy 

Obserwuję dziecięcą piłkę już od kilku lat. Znam sporo osób, które zajmują się tym sportem zawodowo, dużo pytam, porównuję opinie. Spokojnie patrzę na rozwój młodego i jego rówieśników. Wielu chłopców, którzy zaczynali przygodę z piłką razem z nami, dziś już nie gra, a zapowiadali się rewelacyjnie. Słyszałem o wielu niepodważalnych talentach, które nagle gdzieś znikały. Skoro jeden z czołowych polskich klubów tak bardzo się pomylił, w ocenie potencjału jednego z najlepszych piłkarzy w historii, to czy my jako rodzice mamy monopol na rację i zawsze prawidłowo oceniamy sytuację? Często krytycznie patrzymy na grę naszych dzieci, a one po prostu chcą się bawić, nie kalkulować.

Od kilku dni po sieci krąży artykuł o trenerze U11 z Hiszpanii, który został zwolniony, ponieważ jego drużyna wygrała mecz 25:0. Uzasadnieniem decyzji klubu było to, że trenerzy na tym etapie rozwoju małych zawodników, nie powinni dopuścić do takiego upokorzenia rywali. Zdecydowanie zgadzam się z takim podejściem. Naszym, czyli rodziców zadaniem jest wspieranie pasji dzieci, a nie krytykowanie zachowania podczas meczu, tym bardziej, że nie ma co ukrywać, większość z nas nie zna się na piłce. Nawet to, że za dzieciaka spędzaliśmy całe dnie grając na betonie, nie upoważnia nas do zadawania pytań w stylu "dlaczego dziś tak słabo grasz". 

Zobacz też:  Tablice informacyjne dla rodziców przy współpracy z Tatą Piłkarza

Nie chcę nikogo krytykować, bo każdy z nas ma własny rozum i pomysł na wychowanie dzieci. Chcę tylko zwrócić uwagę, na powracający problem podczas różnych rozgrywek - przerośnięte ambicje rodziców, zapłakana twarz dziecka i rozmyty talent, który zamiast cieszyć się grą, stara się zadowolić dorosłych. Na tym etapie nie wiem czy mój syn dotrwa do debiutu na profesjonalnym boisku. Póki co marzy o tym, a ja staram się go wspierać jak potrafię. Mam też chwile słabości i zdarza mi się krytycznie spojrzeć na grę młodego podczas meczu. Staram się jednak z tym walczyć i patrzeć długofalowo.

Jak już kilkukrotnie wspominałem na tym blogu, nie znam się na piłce i nie jestem trenerem, dlatego mam prawo się mylić. Chętnie poznam Wasze opinie w tym temacie. Waszym zdaniem warto krytykować dziecko po przegranym meczu, czy lepiej zdać się na doświadczenie trenera? Moje zdanie już znacie. Zostawcie komentarz pod tekstem :)

[ŁO, tata piłkarza], fot. Pixabay